कालचं एका पक्ष्याशी बोलताना
मनातुन काही शब्द आले.
चल ये...
"उडून दाखव मला"
"घे उंच उंच भरा-रा"
"हे आभाळ तुझचं आहे"
पणं,मी विसरलोचं होतो
परवाचं मी त्या पक्ष्याचे पंख
छाटून टाकले होते.
अता तो पक्षी निमुटपणे खिडकीतुन
पसरलेल्या आभाळाकडे व माझ्याकडे
पहात असतो.
त्याच्या प्रश्नाचं उत्तर मला कधीचं सापडणारं नाही!
पण, त्याच्या मनातुन निघालेली "हाय"
मला नेहमीचं लागतं राहणारं.
No comments:
Post a Comment