पहाटे पहाटे माझी निंद थोडी खुलली
तुझी रेशीम मिठी मात्र सैल होईना
मला न कळेना...तुला न कळेना...
तुझा पदर मात्र तुला न सावरेना
रात्र गेली सरुन एकमेकांच्या मिठीत
तरीही,तुझ्या ओठांची लाली मला पुरे पडेना
तु चाललीस निघुन दबक्या पावलांनी
पणं,तुझा हात माझ्या हातुन काही सुटेना
गडे..दिलेस लाख बहाणे मला रात्रीचे
तुझ्या ओठांचे शब्द मला काहीच आठवेना.
(कल्पेश फोंडेकर)
2 comments:
good one...........
कविता छान आहेत. साध्या साध्या शब्दांनी खुप मस्त शब्दरचना केली आहे.
Post a Comment