"काठी"

नावेतुन उठता खाली
मागे राहिला गाव;
कोठे आलो आकळेना
माझी सुटली नाव.


पुढे सुक्या वाळूचे ढिग
नसो चलण्याला अंत;
पायाखाली आभाळाच्या सावल्या
कुठल्या दिसे जिवंत?


चालता चालता पाउलं
ढिल्या वाळूत रुतत जाते;
तेंव्हा, माझे थकलेले आयुष्यं
काठी टेकत चालते.