झुंज माझी आयुष्याशी, खेळतो मी माझ्या स्वप्नांशी, नेहमीच सोसतो दुःख तरी, वाट पहातो एका आनंदी क्षणाची.
Thursday, August 30, 2007
आज तहान भागवली...
पुन्हा त्या आठवणीने असे का रडविले आहे?
पुन्हा ते विसरलेले असे का आठविले आहे?
कुठेही दिसले नाहीत ते तुटलेले रेशीम धागे
कधीच कळले नाहीत ते गुंतलेले प्रेमाचे धागे
नको दाखवुस आता तु जगण्याची दिशा
तु ऐकतोस नेहमी माझ्या मरण्याची भाषा
जरी स्वप्नात माझ्या तु हसत आलास
तरी एकांतात तु मला नेहमी मारुन गेलास
अता कळले नाही मला हसायचे कुणासाठी
माझ्या एकांतात रडली होती फ़क्त तुझ्यासाठी
भरला नाही कधी दुःखाचा बाझार मी माझ्या
दाखविला नाही आसवांचा प्रवाह मी माझ्या
तुझी माझी जरी झाली वेगळी वाट केव्हाची,
तुझे स्वप्नात येणे पणं कुठे,रे,थांबले आहे?
आता मि तुला दुःखाचा पुरावा कुठुन दाखवु?
माझ्याच अश्रुंनी माझी आज तहान भागवली.
(कल्पेश फोंडेकर)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
जे आपल्याला आवडते ते इतरांपर्यंत पोहचले पाहीजे .
असा लहानसा प्रयत्न आहे.म्हणूनच मला वाटते .
की तू सूद्धा आमच्या अड्डयात सामील व्हावे .
एकदा येऊन पहा आमच्या ब्लोग अड्डयावर
Post a Comment